22 Nisan 2009 Çarşamba

Önermeler Mantığı

Kendisi dahil kimse yazabileceğine inanmıyordu.O kadar çok şey vardı ki anlatmak istediği,ne zaman masanın başına otursa geciktiriyordu.Yarın, olmadı diğer yarın.Sonra bir şeyler yapması gerektiğini anladı.Kendini anlatması gerekti ne kadar korksada.Formlar,kalıplar, usuller, dilbilgisi, şekil, şemal ,gelenekçiler ve yenilikçiler.İçine düştüğü ve onu kısıtlayan herşey.Belki bunlardan korkuyordu.Ne yalan söylesin hala korkuyor.Üzerine üzerine geliyor hepsi.Çocukluktan kalma bir kaos.Giriş gelişme ve sonuç döngüsü.
.. ..
Sonra hayatları düşündü yaşadığı ve yaşamak istediği.Ne kadaranı yaşadı ve ne kadarını yaşayabileceğini.Sanırm hepsi için enerjisi yok.Ama kurgulama edimi onu mutlu ediyor bu düşünsel süreçte.Evet yaşayamayacağı hayatlar olucak belki içinizden birinin severek veya sevmeyerek yaşadağı ya da yaşamak zorunda bırakıldığı.Ama onları kurgulayabilme düşüncesi onu şimdiden mutlu etmeye yetti.Ve tabiki en önemlisi ne için tüm bunlar.Birden bir film sahnesi geliyor gözünün önüne;

Adam: “Neden tüm bunlar?” der
Kadın: “Unutulmak istemiyorum” der.
Adam: “Unutulmuyacaksın” der.” unutulmayacaksın....”

Önümüzde çizilmiş ne çok başarı hikayesi var, ne kadar çok başarısızlık?Şuan nerdeyiz ve neresindeyiz bu yazılmamış hikayelerin?Kim bilebilir.Sadece hayal edebilir...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder